خدا، هدیه‌ای به ما بخشيد که واقعاً به آن نیاز داشتیم. عيسی مسيح خداوند، آمد که ما را از گناه نجات دهد و نجات‌دهندۀ ما باشد. به‌علاوه، او آمد که شفيع و مالک و خداوند ما باشد.‏

جنگ ما با انسان‌ها و جسم و خون نیست. دشمن اصلی ما شيطان و نيروهای حاکم بر اين جهان تاريک و فوج‌های ارواح شرير در جايهای آسمانی است.‏

مزدی که گناه می‌دهد موت است ولی مسيح بدون هيچ ‌گناهی به‌خاطر ما گناهکاران بر صليب جان خود را فدا کرد. او مزد گناهان ما را به‌طور کامل پرداخته و به‌وسیلۀ ایمان به او می‌توانیم نجات و حيات بيابيم.‏

گناه، اسارت به‌بار می‌آورد و قدوسیت، آزادی به‌همراه می‌آورد. وقتی گناه می‌کنیم، گرفتار گناه می‌شويم و اين به‌خاطر نافرمانی، خودخواهی و نقطه ‌ضعف‌ها‌ی‌مان است.‏

ما به‌خاطر ترس از سختی‌ها نباید به خدا پشت کنیم بلکه باید او را جلال دهیم. ما در هر حالتی و در هر کجا که هستیم باید کار درست را با انگیزۀ خوب انجام دهیم حتی اگر به‌ضرر ما باشد.‏

خدا اجازه می‌دهد که مشکلات وارد زندگی ايمانداران مسيحی شوند تا آنها را در ايمان مستحکم نمايد و بتواند از آنها برای جلال نام خود استفاده کند. یوسف حکمت خدا و تقدیر الهی را زير سؤال نمی‌برد.‏

اگر واقعاً به عیسی مسیح ایمان بیاوریم، نجات و آرامش الهی مسيح نصیب ما می‌شود. اما اگر مسيح را رد کنيم و به او ايمان نياوريم، آرامش مسيح را که بادوام و درونی است، ازدست می‌دهيم.‏

ما ايمانداران مسيحی، بايستی بدانیم در مسيح که هستيم و خدا چه نقشه‌ای برای آيندۀ ما دارد. ما بايد به چیز‌های آسمانی بينديشيم و آنها را بجوييم و شهوت و طمع و خشم و بدخواهی را از خود دور سازیم.‏