Middle Eastern Literature

הם היו ארבעה שיצאו לג´ונגל הבוליביאני: קארל, עבריין אוסטרי שהתחזה לגיאולוג, מרקוס השוויצרי, קווין האמריקני ויוסי גינסברג, צעיר ישראלי מרמת גן, שיצא לטיול הגדול לדרום אמריקה. שנה קודם לכן הוא עבד באלסקה כדי לחסוך כסף למסע, עבד בעבודות מזדמנות בניו יורק, התגנב לאוניית שעשועים בפוארטו ריקו והגיע כנוסע סמוי לאיי הבתולה. את ונצואלה וקולומביה חצה בטרמפים ובג´ונגל של אקוודור התארח אצל שבט אינדיאנים. בפרו הוא פגש את מרקוס וביחד נסעו לבוליביה, שם נפגשו עם קווין ועם קארל. הימים שלאחר כניסתם לג´ונגל היו מסמרי שיער, וכשכ גבר הרעב נאלצו לאכול קופים. כעבור זמן מה התפרקה החבורה.

प्रेम आणि राग या दोन्ही प्रवृत्ती जागृत करणारी ही एक सशक्त कलाकृती आहे.

" لأول مرة يدخل الضفة بعد غياب خمس، وكان اللقاء غيرما صوّره خياله، وأبدع في تزويقه وتنسيقه، كان يحس بأن الضفة قد باتت بحجم القمقم، وإن روحه التي ما فتئت تهتم في سموات الشوق والحنان قد سقطت من سابع سما....وبالرغم من خيالاته العاشقة المحمومة التي عايشها طوال سنوات طويلة جديبة محرومة، وأحلامه التي تنقله كل ليلة إلى الجسر وما وراء الجسر، وإلى اللوحات السماوية المفروشة على امتداد الوهاد والوديان، والشلال باللوز المكدس على البسطة أمام الشلال تحت أشجار الجوز الباسقة-كل ذلك قد انمحى-ولم يبقى في ذاكرته إلا هلوسات وكلمات تتردد بإطناب ورتابة.. البترول، سوريا، ماجستير، الولد مات... ولم الشمل....

רצח מסתורי, פרשת-אהבים חשאית, דירת מסתור שאיש אינו יודע מה מתרחש בה באמת — אלה הם כמה מצירי העלילות שהרומאן הזה, המתרחש כולו בתל אביב, בנוי מהן. מקצת גורלות החיים המצוירים כאן מתקיימים זה בצד זה, ומקצתם נפגשים, נתקלים, ואף נחבטים זה בזה בכוח. בתוך כך מתחוללות דרמות קטנות וגדולות, עצב מתערבב עם צחוק, טרגדיה נושקת לגרוטסקה, וכך הולכת ונטווית פיסת נוף תל אביבית עכשווית: סביב בית-דירות, משרדים, רחובות, גינה ציבורית, ובייחוד סביב האנשים, שקורמים כאן עור וגידים, חיים ונושמים מכוח כתיבתו המדויקת, הקולעת כל-כך של הסופר.

" الحياة كرحلة بين جبال قريتنا كلما صعدت جبلًا وبلغت قمته يظهر خلفه جبل آخر فإما أن تعود أدراجك أو تواصل المسير لتبلغ قمة الجبل التالي"...هذه العبارة تلخص جانبا هامًا من شخصية "أرداس" بطل هذه الرواية التي تحمل اسمه للروائي المصري نادر حلاوة ، الذي صاغ رؤيته لدورات التغيير في المجتمعات من خلال عالم خيالي لا يمت بصلة الى كوكب الأرض!

إنه الكاتب الأديب، صاحب الروائع، الأستاذ صالح مرسي يسبر أغوار النفس، في زمن الاستعمار، حيث يتجلى الصراع بين الخضوع للأمر الواقع وبين رفضه والثورة عليه... وأيًا ما كانت النتائج. «البحار مندي»، «زغدانة»، «شبيطة»، «روبي» وغيرهم من أبطال هذه الرواية، هم رموز لهذا الصراع بشتى أشكاله ووسائله..

فى هذا العالم أنت تتخذُ إلهَكَ هواك، في هذا العالم أنت المتحكم فى كل الأشياء حولك، هنا أنت الجاني والضحية، أنت الحاكم والمحكوم، أنت نور العالم وظُلمته، أنت من تمتلك مفاتيح الحياة، بيدك الهداية والغواية. هذا العالم هو المهرب لكل من هو ناقم على حياته وواقعه، في هذا العالم بحجم الألم ستكون السعادة، وبحجم القسوة تكون اللذة، وبحجم الخضوع تكون الغَلَبَة، فهل فكرت يومًا أن تقيس مدى تعاستك! أو أن تختبر قدرتك على الصمود؟!...

من بين جميع الفتيات كنت أنا من حملت في رحمها شيطانًا ! لا أعلم ما هو ذنبي ولكني أعلم أنَّ ما حملته داخلي شرٌّ كبير، بين ماضٍ سحيق قد لا أتخيل كيف كان أو قد لا أستوعب أحداثه، وآخر قريب رحل وترك علاماته على وجوهنا... "الميلاد الأخير للشيطان" هي حكاية بذرة غُرست في تربةٍ صالحة فأفسدتها وعمَّ الخراب لتلتقي جميع الأطراف في النهاية وتبدأ معركةٌ من نوعٍ آخر.. في أرضٍ لم نسمع عنها من قبل.. ولم تطأها قدم بشر كان الميلاد الأخير للشيطان..لكن احذروا ستصلكم صرخات الحياة الأولى لا محالة!!

" في الآونة الأخيرة، كنت أستيقظ كل صباح أشعر بصداع رهيب..تُضحكني جدتي، تقول (ġuħ) بدلاً من uġigħ) ( جوع الرأس بدلاً من الصداع... لا جدوى من إخبارها أن اسمه الألم وليس الجوع. ..دعك منها. لا بد أن جدتي معها حق، هذا صداع ناتج عن الجوع، الجوع يأتي ويذهب.. لطالما كانت جدتي تستخدم عبارات غريبة مثل هذه، تؤولها خطاً على مزاجها، ولطالما كانت أمي عبارة عن مترجم لأي شيء تقوله، بل وتصحح لها دائماً وتدلها على النطق الصحيح... لطالما كانت أمي تزن كل شيء! بعكسك. أنا، أنا التي تصر على وزن كل شيء. من الأفضل لك أن تزني طعامك..

Published to coincide the with 50th anniversary of the Israel occupation of the West Bank, an anthology that explores the human cost of the conflict there as witnessed by such notable writers as Colum McCann, Colm Toibin, Dave Eggers, Madeleine Thien, Eimear McBride and Taiye Selasi and editors Michael Chabon and Ayelet Waldman.

Flucht aus dem Iran und der Kampf um Identität und Anerkennung. Seit 1979, mit dem Sturz des Schahs, sind die Töchter der hochgestellten iranischen Familie Valiat im amerikanischen Exil. Nur ihre Mutter, die noch immer Heimat, Tradition und Stolz verkörpert, blieb damals in Iran. Als bei dem alljährlichen Familientreffen in Aspen die Dinge aus dem Ruder laufen und die exaltierte Shirin erst gegen Kaution wieder aus der Arrestzelle entlassen wird, verändert sich etwas in den Frauen, jede muss sich schmerzlichen Fragen stellen.

"גופה של לווייתן כחול נשטפה לחופי העיירה אַרקָטָה ביום שבת", כך מתחיל יובל דותן בספר הביכורים המרהיב שלו מסע מסחרר לתוך עולם של אקראיות, אבסורד, נונסנס ועצבות בלתי מזככת. אותה גופה של לווייתן מתחילה בעצם שרשרת של אירועים פנימיים בחייו של אלן הרשקוביץ, אחד הטייסים שנאלץ להעביר אותה בעזרת מסוק למשכן האוניברסיטה המקומית. אותה טיסה שגרתית לכאורה הופכת לטיסה המשמעותית ביותר של חייו. הוא מרחף מעל הים, אבל בעצם נוסק פנימה אל תוך נפשו, אל תוך זיכרונותיו, אל תוך הים האפל הפרטי שלו, והוא עולה משם שונה לגמרי, מבין שהוא חייב לשנות את חייו ולו במעט, אך אין לו מושג מה בדיוק לשנות בהם.

Háfiz (1315-1390) was a lyric poet, a major figure in classical Persian literature. The compendious anthology of his poetry simply titled the Divan contains several hundred odes, from which this small selection was made by the translator. In the introduction Bicknell writes: ...we must look upon Háfiz as one of the few poets in the world who utters an unbroken strain of joy and contentment. His poverty was to him a constant fountain of satisfaction, and he frankly took the natural joys of life as they came....

प्रीती हि वेलीसारखीच आहे. प्रीती म्हणजे केवळ यौवनाच्या प्रेरणेतून उद्भवणारी वासना नव्हे! तर सार्‍या संसाराचा आधार आहे ती! पण या वासनेला जेव्हा खोल भावनेची जोड मिळते, तेव्हाच प्रीती ही अमृतवेल होते. मग या वेलीवर करूणा उमटते, मैत्री फुलते.

In a US-occupied Iraq torn apart by war and sectarian violence, a group of westerners, Arabs and Iraqis share the experience of dealing with life-and-death challenges as they try to carve out a semblance of a normal life amid the chaos and lawlessness. With characters who may never meet under normal circumstances, the book brings them together in often tragic situations induced by their survival instincts, ambition, or hatred.

لقد تركني الجميع... أفلتوا يدي، لا أتذكر مستثنى ليستثنى منهم..حتى الحبل الذي كنت أتعلق به في السماء أفلتُّه... سقطت في المقابر بين الموتى !! وحين عدت للحياة أصبحت ميتًا وسط الأحياء. زرت الحانات حتى أصبحت سكناي وكنت ألملم قطرات الخمر، كان صدى أصواتهم يلاحقني: عليك اللعنة يا زغفري... وكنت أقول لنفسي : مت أيها الفتى لعلك تحيا!! لكن ماذا أفعل بنفسي فنحن نستطيع أن نتجاوز الأشخاص ولكننا لا نستطيع أن نتجاوز المواقع التي خضنا بها معاركنا، نتعثر بالجروح التي أورثتناها الحروب والآلام لا تغادرنا مطلقا.

जंगलात राहणारी ही लॉरा नावाची छोटी मुलगी आता थोड़ी मोठी होते आणि शाळेत जाते तेव्हा तिच्या आयुष्यात घडणा-या या गोष्टी. राजश्री जोशींच्या मधाळ आवाजात ऐका आनंदी आनंद गडे मधे.

كاتبٌ مغرور تتصدَّر أعماله قائمة الكتب الأكثر مبيعًا ولا يستطيع أحدٌ التغلُّب عليه يصلُ إلى القمّة، إلى أعلى مراتب الشهرة، فيشعر بنفسه وكأنّه إلهٌ يمشي على الأرض، ثمَّ يلتقي بمن تكون سببًا في سقوطه إلى الهاوية خاسرًا كلَّ ما يملك...رحلة توهانٍ مثيرة تجمع بين نادر منصور الكاتب التّائه وعزيز الرَّحماني الصّوفي الذي بلغ درجة السَّلام مع النَّفس، كيف سيمتزج هذان الكائنان معًا؟ وهل نحن حينما نحبّ نحبُّ حقًّا أم أنَّنا نتوهم ذلك؟

השנה היא 1946. מלחמת העולם תמה וגיבורתנו, מרי אן, איבדה בה את הוריה. גם הדוד הנפלא מרסל נפטר, אך הספיק להטמיע בה אהבה בלתי מתפשרת לספרים. מרי אן מוצאת מחסה בכפר צרפתי קטן, שבו נהגה לבלות את הקיצים עם משפחתה. עליה להחלים מאובדנה ובמקביל משתקם גם הכפר מן הטראומות שהותירה בו המלחמה. עם שחרורה מבית החולים, תפקידה של מרי אן לבנות מחדש את ספריית הכפר, שנהרסה על ידי הגרמנים. מבין הדפים עולה רוח התקופה: צרפת הנתונה תחת כיבוש גרמני, ותהליך לידתה המורכב של מדינת ישראל, שמושכת אליה את מרי אן בעבותות של אהבה.

ولدت كريمة في مدينة الناصرة في فلسطين ووالدها هو القس سعيد عبود حيث كانت تعيش في بيت لحم، تعلمت التصوير على يد مصور أرمني، وقد لاحظ والدها شغفها وحبها للتصوير وتعلقها بالكاميرا فقال عبارته التي حُفرت ببالها: " يجب ان تتعلمي أنكِ اذا أردتِ شيئاً فإن عليك أن تكوني أكثر جرأة لتناليه" وأهداها آلة تصوير لمعرفته بشغفها الذي ملأ قلبها.