Mostrando resultados por autor "Olrik" en Todas las categorías

Ese no es el tipo de mensaje de texto que deberías recibir justo antes de entrar en una reunión importante con tu jefe. ¿Cómo se supone que podrás discutir un aumento de sueldo cuando todo lo que puedes hacer es sonreír al pensar en los potentes orgasmos que tuviste con tu antiguo jefe, quien de pronto acaba de contactarte nuevamente? Es increíble cómo un simple mensaje puede poner tu mundo patas para arriba.

"O sırada telefonuma bir mesaj geldi. Aslında hiç bakmamam gerekirdi. Toplantıda çalmaması için kapatmak üzere telefonu elime aldım, ama tabii ki mesajı okumaktan kendimi alamadım: "Hiçbir kadın senin gibi ıslak ve senin gibi daracık olamaz. Vücudunu öyle özlüyorum ki, içim acıyor. P." Patronuyla önemli bir toplantıya girmeden hemen önce böyle bir mesaj almayı kim ister ki? Gülümseyerek eski patronunuzla yaşadığınız vahşi orgazmları hatırlamaktan kendinizi alamadığınızı, ama bir yandan da maaşınıza zam istemeniz gerektiğini düşünün...

"„Za mnou tančilo pět mladých mužů oblečených do kožených kalhot. Tváře měli skryté za bizarními zvířecími maskami. Připomínaly mi psí náhubky. Byli to fauni. Ocitla jsem se ve své vlastní erotické fantazii. Fauni se přede mnou začali předvádět. Jejich kroky byly teď rychlejší a různě se přede mnou otáčeli." Tato povídka byla vydána ve spolupráci se švédskou filmovou producentkou Erikou Lust. Jejím záměrem je popsat lidskou povahu a různorodost prostřednictvím povídek o vášni, intimitě, touze a lásce ve spojení s povídkami a erotikou." Olrik je autor mnoha erotických povídek.

„Penki vyrai šokinėjo, apsimovę kailines kelnes ir užsidėję keistas gyvūnų kaukes. Kaukės priminė tas, kurias deda dideliems šunims, kad nesikandžiotų. Toks derinys sudarė puikiausią Fauno kostiumą. Atsidūriau savo nimfos fantazijoje. Ji išsipildė. Penki faunai neabejotinai pagalvojo, kad man į juos pasižiūrėjus reikia pradėti savo ritualą. Girdėjau, kaip lengvi jų žingsniai ima sunkėti." Šis apsakymas išleistas, bendradarbiaujant su Švedijos kino prodiusere Erika Lust.

"Cinco hombres que vestían pantalones peludos y extrañas máscaras de animales saltaban de un lado a otro. Las máscaras se parecían a las que se les pone a los grandes perros para evitar que muerdan. También funcionaban a la perfección como disfraz: el disfraz de un fauno. Era mi fantasía de ninfa. Se había vuelto realidad."

""Beş adam, üzerlerindeki kürklü pantolonlarla etrafımda zıplıyor, tuhaf hayvan maskeleri takıyorlardı. Maskeler, büyük köpeklerin ısırmalarını önlemek için takılan ağızlıklara benziyordu. İblis kostümü olarak kullanmak için mükemmel bir seçimdi. Sonunda peri fantezimi yaşıyordum. Sonunda hayalim gerçek olmuştu. Beş küçük iblis, onlara baktığımı görünce dansa başlamaları gerektiğini anlamışlardı. Adımlarının giderek daha da yaklaştığını duyabiliyordum." Bu kısa öykü, İsveçli film yapımcısı Erika Lust işbirliğiyle yayınlanmıştır.

„Liežuviu vos paliečiau antrąjį spenelį, o jos kvėpavimas jau pasunkėjo tiek, kad atrodė, tuoj patirs orgazmą. - Brangakmenis kokio dydžio? - paklausiau. Ji sudejavo: - Liaukis... Vėl apžiojau spenelį. Dabar ji drebėjo it lapas, tad aš lengvai atsegiau korsetą. Graži jaunatviška jos krūtinė pūpsojo, kyšojo standūs speneliai. Užšokau šalia jos ant baro, pasilenkiau ir dar kartą paklausiau: - Kokio dydžio tas brangakmenis?" Kai privačiam detektyvui, kurio verslas einasi nekaip, pasiūloma bjauriame bare susitikti su nauja kliente - jauna moterimi - jis sutinka.

""Daha dilim meme ucuna değer değmez, orgazm olacakmış gibi hızla nefes alıp vermeye başladı. "Elmas ne kadar büyük?" diye sordum. Nefesi kesilerek yanıt verdi: "Dur..." Meme ucunu yine ağzıma aldım. Yaprak gibi titriyordu. Korsesini kolaylıkla çıkardım. Dimdik ve diri göğüslerinin üzerindeki meme uçları taş gibi sertleşmişti. Barın üstüne çıkarak üzerine eğildim ve tekrar sordum: "Elmas ne kadar büyük?"" Genç ve güzel bir kadın, işleri pek de iyi gitmeyen bir özel dedektifle ürkütücü bir barda buluşmak istediğini söyler.

"Apenas podía mantenerme de pie por como temblaba todo mi cuerpo. Estoy segura de que lo notó, porque me aferró fuerte mientras rodeaba mi otro pezón con su boca y su lengua. Estaba en grave peligro de estallar ya en un orgasmo. Me soltó justo antes de que eso pase y tuve que hacer un esfuerzo para recuperar el equilibrio, agarrándome de la silla que estaba detrás de mí. El doctor Andersen se había volteado hacia su escritorio, pero dijo por encima de su hombro: "Póngase cómoda." He notado que sus pezones están funcionando muy bien y que son muy sensibles. Me monté en la silla ginecológica."

"Había conseguido controlarme un poco cuando, luego de más o menos cinco minutos, ella apareció en la puerta de la habitación. Con el cabello suelto. Sin lentes. Labios rojos. Y un body de encaje que revelaba que no tenía nada debajo de él y que el resto de su cuerpo combinaba a la perfección con el trasero firme que había visto antes. Como un rasgo adicional fetichista, había puesto dos cintas negras en cruz sobre sus pezones."

Jenny decide - a regañadientes - vender su casa flotante para poder financiar su proyecto de investigación antropológica en Malasia. Al principio no aparecen compradores, pero un día, mientras ella está fuera pintando el barco, llega un hombre bien vestido para echar un vistazo al barco. Pero no es el barco lo único que admira... Parece genuinamente interesado, y Jenny pronto nota que está más interesada en su cuerpo que en su dinero.

"""Es jau biju mazliet nomierinājies, kad piecas minūtes vēlāk viņa parādījās guļamistabas durvīs. Ar izlaistiem matiem. Bez brillēm. Uz lūpam sarkana lūpu krāsa. Un mugurā viņai bija mežģīņu bodijs, zem kura viņai nekā nebija. Viņas ķermenis bija tikpat lielisks, cik viņas tvirtais dibens, ko biju redzējis pirms brīža. Lai piešķirtu neķītru noskaņu, viņa bija uzlīmējusi melnus līmlentas krustus uz krūšgaliem.» Šis īsais stāsts ir publicēts sadarbībā ar zviedru filmu producenti Ēriku Lustu.

Dženija negribīgi nolemj pārdot savu laivu, lai iegūtu finansējumu antropoloģijas izpētes projektam Malaizijā. Sākumā šķiet, ka laiva nevienu neinteresē, bet kādu dienu, kad viņa strādā ārā, krāsodama laivu, uzrodas glīti ģērbts vīrietis, kurš vēlas apskatīt laivu. Tomēr laiva nav vienīgais, kas piesaista viņa uzmanību... Viņš šķiet patiesi ieinteresēts, un Dženija drīz vien saprot, ka viņu vairāk interesē viņa ķermenis nekā nauda... Šis īsstāsts ir publicēts sadarbībā ar zviedru filmu producenti Ēriku Lustu.

""Mans ķermenis trīcēja tā, ka es knapi spēju nostāvēt kājās. Esmu droša, ka viņš to zināja, jo viņš mani sagrāba un pacēla gaisā, vienlaikus ar muti un mēli piesūcoties manam otram krūtsgalam. Es jutu, ka pavisam drīz sasniegšu orgasmu. Viņš mani atlaida, pirms es to sasniedzu, un man vajadzēja satvert krēslu, kas atradās aiz manis, lai noturētos kājās. Ārsts Andersens bija pagriezies pret rakstāmgaldu, bet pār plecu teica: "Iekārtojies ērtāk. Es ievēroju, ka tavi krūšu gali ir tieši tādi, kādiem tiem jābūt, un tie ir ļoti jutīgi." Es apsēdos uz ginekoloģisko izmeklējumu krēsla.

"Mér hafði tekist að róa mig niður þegar hún birtist, um fimm mínútum seinna, í svefnherbergisdyrunum. Hárið féll laust aftur. Gleraugun voru horfin. Rauður varalitur. Og blúndusamfella sem leyndi því ekki að hún var nakin undir og að líkami hennar samsvaraði sér fullkomlega við stinna rassinn sem ég hafði séð. Til að krydda upp á hafði hún sett svart límband yfir geirvörturnar - eins og tvo krossa". Saga þessi er gefin út í samvinnu við sænska kvikmyndaframleiðandann Eriku Lust.

"Jenný þarf nauðug að selja húsbátinn sinn til að fjármagna rannsóknarverkefni í mannfræði í Malasíu. Í fyrstu virðist ekki vera neinn áhugi fyrir laupunum en dag einn, þegar hún er útivið að mála bátinn, dúkkar upp velklæddur karlmaður í könnunarferð. En báturinn er ekki það eina sem hann dáist að... hann virðist sýna einlægan áhuga, og Jenný áttar sig fljótt á því að hún hefur mun meiri áhuga á líkama hans heldur en peningunum... Saga þessi er gefin út í samvinnu við sænska kvikmyndaframleiðandann Eriku Lust.

"Beş dakika kadar sonra yatak odasının kapısında belirdi. Ben de o zamana kadar biraz sakinleşmeyi başarmıştım. Saçlarını açmış, gözlüklerini çıkarmış, kırmızı bir ruj sürmüştü. Dantelli kombinezonunun altında hiçbir şey olmadığı belli oluyor, poposunun az önce gördüğüm gibi sımsıkı olduğunu doğruluyordu. Edepsizliklerine bir yenisini katıp, meme uçlarının üzerine haç işareti şeklinde siyah bantlar yapıştırmıştı." Bu kısa öykü, İsveçli film yapımcısı Erika Lust işbirliğiyle yayınlanmıştır.

Jenny, Malezya’daki antropoloji araştırmasının masraflarını karşılamak için, istemeden de olsa yüzen evini satmaya karar verir. Başlarda potansiyel bir alıcı bulamaz, ama bir gün tekneyi boyarken şık giyimli bir adam görünür ve tekneye bakmak ister. Fakat göz koyduğu tek şey tekne değildir... Benzer şekilde Jenny de, ilgisini onun parasından çok vücudunun cezbettiğini kısa sürede anlayacaktır.

"Bacaklarım tutmuyor, tüm vücudum titriyordu. Bunu fark edebildiğinden emindim, çünkü diğer meme ucuma aynı şeyi yaparken bir yandan elleriyle düşmemi engelliyordu."

"„Man pavyko šiek tiek aprimti, kai po maždaug penkių minučių ji pasirodė miegamojo tarpduryje. Palaidais plaukais. Be akinių. Raudonai pasidažiusi lūpas. Nėriniuota glaustinuke, atskleidžiančia, kad po ja nieko nėra, ir visas jos kūnas tobulai derinosi su stangriu užpakaliuku, kurį prieš tai mačiau. Papildomas ekscentriškas akcentas buvo du juodos lipnios juostelės kryželiai ant krūtų spenelių." Šis apsakymas išleistas, bendradarbiaujant su Švedijos kino prodiusere Erika Lust.