Je kan op avontuur gaan in je eentje, maar wanneer je op avontuur gaat met iemand anders gebeurt er iets. Je deelt een reis, een beleving. Onze reis om God te leren kennen en meer van Hem te houden was niet bedoeld om alleen te doen. We zijn deel van een volk, Zijn volk. Als volk zijn we samen onderweg om meer over Hem te ontdekken. Samen op reis om Zijn aanwezigheid op te zoeken.

Tijdens een reis, een avontuur, kom je onherroepelijk onverwachte moeilijkheden tegen. Dingen waardoor je je afvraagt waarom je nog verder zou gaan. Net dan zit er kracht in samen op zoek gaan. Samen zoeken, verlangen om God te kennen, ook in het midden van die seizoenen.

Er zijn meer mensen eenzaam dan we zelf denken. Als mensen kampen met gevoelens van eenzaamheid, kan het lijken alsof de hele wereld geconnecteerd is, maar jij de enige bent die is vergeten.

Je hoeft je niet te schamen als je je eenzaam voelt. Eenzaamheid heeft niets te maken met onwaardigheid, het is een signaal van een oningevulde nood; namelijk die van CONNECTIE. God heeft ons zo geschapen, het is dus logisch dat ons lichaam aangeeft dat we niet oke zijn als we niet verbonden zijn met andere mensen.

Eenzaamheid is in de eerste plaats een maatschappelijk probleem door individualisatie in onze Westerse samenleving.

Er zijn factoren die we niet kunnen controleren in het leven, maar we kunnen wel kiezen voor een leven dat connectie en community hoog op onze prioriteitenlijst heeft staan. Als we Gods grootste gebod van onze naaste lief te hebben écht serieus gaan nemen en voor elkaar gaan zorgen als we in moeilijke periodes zitten.

We kunnen in een gevulde kamer zitten, maar ons toch nog eenzaam voelen. We kunnen volle agenda’s hebben en ons toch leeg voelen. We kunnen veel gesprekken hebben, maar toch authentieke connectie missen.

Een grote oorzaak hierin is: ONAFHANKELIJKHEID. We hebben ons leven zo georganiseerd dat we elkaar niet nodig hebben.