پیشوایان ادیان مختلف قادر نبودند به پيروان خود اطمينان از آمرزش گناهان و زندگی ابدی در بهشت خدا را بدهند. اما مسيح خداوند، به‌عنوان منجی بشر، به ايمانداران خود آمرزش و حيات جاويد را عطا می‌کند.‏

خدا واحد و يکتاست اما از پدر و پسر و روح‌القدس تشکيل شده است. مسيحيان خدای واحد حقيقی را عبادت می‌کنند. خدا گناه را بی‌سزا نمی‌گذارد و مسيح با مرگ بر صليب، تاوان گناهان ما را پرداخت کرد.‏

عیسی مسیح، انسان را از پریشانی و آيندۀ تاریک و هولناک نجات می‌دهد. تغییر دیگری که در زندگی ایمانداران حقیقی مسيحی صورت می‌گیرد این است که، آرامش و محبت خدا در دل‌شان جای می‌گيرد.‏

مسيح پس از مرگ، در روز سوم با بدنی جلال‌يافته از قبر بیرون آمد. مسیح با مرگ و قيام خود، گناه و مرگ و شيطان را مغلوب نمود. ايمانداران واقعی مسيحی می‌توانند خدا را با روح و راستی عبادت نمايند.‏

شاگردان مسيح ابتدا درک نمی‌کردند که او قرار بود بر صليب کشته شود و سپس از مردگان قيام نمايد. اما مسيح مطابق با کتب مقدس برای گناهان ما مُرد و دفن شد و در روز سوم از مردگان برخاست.‏

مرگ مسیح بر صليب، نشانۀ شکست او نبود بلکه پیروزی عظیمی بود که خدا نقشۀ آن را ازقبل طرح کرده بود. مرگ مسیح، کاملاً پیروزمندانه بود چون شيطان سرکوب شد و قدرت گناه درهم شکست.‏